Κριτική - Αθηνά Σχινά

Ο Γαβριήλ Ανδρονικίδης είναι ένας έμπειρος και δόκιμος γλύπτης, που εκφράζεται, χρόνια τώρα μέσα από μια ποικιλία υλικών. Στόχος του συγκεκριμένου καλλιτέχνη δεν είναι μόνον να χρησιμοποιεί το εκάστοτε υλικό που επιλέγει, προκειμένου να μορφοποιήσει εκδοχές των θεμάτων του, (οι οποίες περιλαμβάνουν και συμβολικές ή αλληγορικές διαστάσεις σχετικά με φαινόμενα της ζωής, αναγωγές της μνήμης ή αναπλάσεις της καθημερινότητας). Κύριο μέλημά του, είναι κατ' ουσίαν, οι τρόποι και οι κατάλληλοι εκφραστικοί του χειρισμοί, εκείνοι που κάθε φορά ο ίδιος προκρίνει, προκειμένου να μπορούν να αναδείξουν - πρώτιστα - τις ιδιαιτερότητες, τα γνωρίσματα, τον χαρακτήρα και το ύφος του κάθε υλικού, αφ' ής στιγμής το εικαστικά μορφοποιούμενο έργο του διαμορφώνει την ικανότητα να διεγείρει την φαντασιακή παράμετρο, τόσο του δημιουργού, όσο κυρίως του θεατή.

Ο γλύπτης αυτός διατυπώνει μια προσωπική γλώσσα με εντυπωσιακή αισθαντικότητα, ιδίως μέσα από το ξύλο, χαρίζοντας στο υλικό (ανάλογα με τις ιδιομορφίες της φυσικής του κατάστασης), ένα "δεύτερο σενάριο" εμψυχωνόμενης ζωής του.

Οι φόρμες του συνδιαλέγονται με τα κενά και τα γεμάτα μέρη τους, όπως επίσης με το φως και τις σκιάσεις τους, άλλοτε πάλι με τις τονικότητες των φυσικών χρωματισμών του ξύλου και με τις λείες ή τις αδρότερες επιφάνειές τους.

Η επιδέξια χειρονομιακή διαπραγμάτευση του Γαβριήλ Ανδρονικίδη, καθώς και ο σεβασμός που διακρίνουμε να τον χαρακτηρίζει ως προς τον σύνθετο διάλογο που ανοίγει με το υλικό, την φόρμα και τις αντιστίξεις της, με την δομή και τις λεπτές ισορροπίες της στατικής της, καθώς επίσης με την "αεροδυναμική" φορά των επιπέδων του κάθε γλυπτού του, τον κάνουν να ξεχωρίζει, έχοντας αφομοιώσει και μετουσιώσει τα διδάγματα των δασκάλων του. Ο ίδιος αυτός καλλιτέχνης παρακολουθεί ενδογενώς τις τροπές, την ρυθμικότητα ανάπτυξης και τις αντιστάσεις του υλικού του, διασυνδέοντας, μέσα από τα ξύλινα κυρίως γλυπτά του, την μικροκλίμακα με την μεγακλίμακα, τον μύθο με την πραγματικότητα, την ρευστότητα με την στατικότητα, την φαντασία με τις συνεχόμενες μεταλλαγές που εμπεριέχουν τα έργα του, τα οποία - εκτός των άλλων - μας μεταδίδουν την αίσθηση μιας ανθεκτικής κι εσωτερικά αναγεννώμενης διαχρονικής παρουσίας, μέσα από την συνομιλία των οργανικών στοιχείων τους με τα ανόργανα και της φύσης με την αλληγορία των απροσδόκητων "περιπετειών" της ζωής.

Αθηνά Σχινά

Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης

Επιστροφή στις Κριτικές